Chapter 20

Morgan otworzyła szeroko oczy i przegryzła dolną wargę. Justin odwrócił głowę i spojrzał na nią wkurzony, że to wszystko odgrywa się przy niej.
Przejechał ręką po włosach i wolno pokiwał głową na co funkcjonariusze weszli do środka, zamknęli za sobą drzwi i podeszli bliżej.
-Proszę usiąść panie Bieber.
-Nie, tak jest mi dobrze. - zaplątał ramiona na piersi i popatrzył na nich.
-W porządku. Gdzie pan był tego wieczoru około godziny 20? - trzymali małe notatniki i długopisy w dłoniach, gotowe do pisania. Uważnie obserwowali Justina.
-Byłem w domu.
-Co tam robiłeś?
-Starałem się odesłać ją do jej domu. - wskazał kciukiem w stronę Morgan.
-Uh huh - policjant pokiwał głową marszcząc brwi i zapisując jego słowa.
-A dlaczego starałeś się ja odesłać?
-Bo mnie denerwowała - zaśmiał się lekko, kiedy spojrzał w stronę dziewczyny, która rzucała sztyletami wzrokiem.
-Rozumiem. Więc dlaczego była wciąż na twoim terenie? Ponieważ, wygląda na to, że została ranna prowadząc twój samochód.
-Ona jest uparta. Bardzo uparta. Nie chciała odejść bez walki. - Oblizał wargi - więc postanowiła ścigać się samochodami. - kiedy mężczyźni zaczęli patrzeć na Justina podejrzliwym wzrokiem, dodał szybko - na prywatnie zarejestrowanym na mnie terenie.
Kiwając głowami kontynuowali słuchanie i zadawanie pytań.
-A dlaczego chciała się ścigać, jeżeli mogła wrócić do domu w jednym kawałku?
Justin spojrzał na nich jakby byli dziwni i potrząsnął głowa.
-Co mogę więcej powiedzieć? Ma ciężki charakter. Nie poszłaby bez walki, więc to właśnie jej dałem. Poza tym, tak między nami - pochylił się do nich, przywołując palcem, żeby zrobili to samo i wyszeptał.
-To irytująca, mała suka.
-Rozumiem....- oficer skinął głową i znów coś zanotował.
-Słyszałam to! - Morgan jęknęła z irytacja, skrzyżowała ramiona na piersi i wydęła wargi.
-Tak, no i dobrze, Cerus. - Justin pomachał do niej i znów odwrócił się do mężczyzn.
-Dupek- mruknęła.
-Słyszałem to - naśladował ją.
-No i dobrze, Bieber - zaszydziła i wytknęła do niego język.
Obserwując tą dwójkę, oficerowie podeszli bliżej, jednak Justin szybko odwrócił się do nich z przyklejonym uśmiechem na ustach. Oni tylko potrząsnęli znów głowami.
-Tak więc, jeżeli była ona irytującą, małą - zamachał się przed powtórzeniem słów chłopaka - Dlaczego była w twoim domu?
-To....- Justin zatrzymał się - oficerze to dobre pytanie. - poklepał się po brodzie i spojrzał na Morgan, żeby mu może pomogła, bo widział, że jak przyzna racje, skończy w areszcie w mgnieniu oka.
-Czekamy panie Bieber....- znów zaczęli patrzeć na niego podejrzliwie. Justin wyprostował się próbując wymyślić coś wiarygodnego, jednak Morgan go wyprzedziła.
-On jest świetny w łóżku.- wypaliła przypadkowo a wszyscy odwrócili się do nie z szeroko otwartymi oczami.
-Co? - Justin poruszał bezgłośnie ustami na co dziewczyna wzruszyła ramionami i przegryzła wargę.
-Uh huh...- jeden z policjantów pokiwał głową i zmarszczył czoło. - rozumiem....cóż, myślę, że to uhm.. normalne?
-Nie, to w rzeczywistości nie jest w ogóle normalne. - drugi oficer odezwał się i stanął naprzeciw zarówno Justina jak i Morgan. - Ale, hej, to twoje życie.
Oboje odetchnęli z ulgą, jednak zaczął znów mówić powodując że z powrotem się napięli.
-Jeszcze jedno pytanie.
-Tak? - Justin odwrócił się do uśmiechniętego mężczyzny.
-Czy ona jest dobra? - wskazał na Morgan a Justin podrapał się po karku niezręcznie.
-Tak myślę....?
-Oh no daj spokój! Przyznaj się. Pochwaliła cię. Musisz zrobić to samo - dokuczali mu a Justin spalił lekkiego buraka.
Szybko jednak odzyskał " równowagę" i chłopak zaśmiał się i potrząsnął głowa.
-To jest jak próbowanie dopasować hot doga do otworka....jeśli wiesz co mam na myśli. - Pochylał się podczas mówienia szeptem.
Lekko dysząc, Morgan zmrużyła oczy i zaczęła wypalać dziurę w jego plecach a funkcjoraniusze zaczęli chichotać.
-Łapiemy co masz na mysli - zaśmiali się. wzruszyli ramionami i schowali notatniki razem z długopisami.
-Przepraszamy, jeżeli przeszkodziliśmy. Mamy wszystkie informacje, które potrzebowaliśmy. Jednak - skierował się do Justina - Jeżeli będziecie chcieli cos dodać prosimy o kontakt. Barney i Mitchell.
-Będę pamiętać chłopcy, dobrej nocy. - Justin pomachał im po czym drzwi się zamknęły a on z ulga potarł twarz odwracając się do dziewczyny.
-Oh to jest jak dopasowanie hot doga do otworka, tak? - uniosła brew na co chłopak zachichotał.
-No cóż...ja tylko porównywałem.
-Ostatnim razem, kiedy sprawdzałam nigdy nie uprawialiśmy seksu, wiec nie wiesz tego. A nawet jakbyśmy byli juz po to jestem pewna, że nie powiedziałbyś tego. Powiedziałbym raczej, że wiem więcej, niż się tego mogłeś spodziewać. - mrugnęła- Jeśli wiesz, co mam na myśli - wyśmiała go unosząc brwi.
-Oh, naprawdę? - zaczął się do niej zbliżać.
-Mhm - uśmiechnęła się do niego i zaczęła cicho chichotać.
-Ale poważnie. Wszystkie żarty teraz na bok. Jestem dobry w łóżku? Naprawdę? - Justin potrząsnął głową a policzki Morgan zapłonęły ze wstydu.
-przepraszam, ja tylko.....nie wiedziałam co innego powiedzieć. - przegryzła dolną wargę a tym razem Justin zachichotał.
-Tak, jasne. Każdy mógłby wymyślić coś lepszego nie to, Cerus. - usiadł na krawędzi jej łóżka.
-Naprawdę? Więc co miałam wymyślić, Bieber?- skrzyżowała ręce na klatce a chłopak na nia spojrzał.
-Uhm...- podnosząc rękę do góry, Morgan nie mogła powstrzymać się od śmiechu.
-No właśnie.

----------------------------------------------------------
ughh.....trochę nudno :c Przepraszam, że tak długo nie dodawałam, ale kłótnie z rodzicami robią swoje :/

Dziękuje za wszystkie komentarze!!! Podziwiam Was, że wytrzymujecie z moim tłumaczeniem i jestem Wam za to strasznie wdzięczna!! Jesteście niesamowite!! ♥♥♥


@kidrauhl3001
MDB
Pisałam to troche nie "nie teges", wiec przepraszam za błędy :<